Loslaten

“Laat het maar los” . Het klinkt makkelijk, maar wat betekent dit precies en hoe kan je dit doen? In eerste instantie kan het je patroon zijn om het ‘uit je hoofd te zetten’ en het als het ware te onderdrukken. Het lastige hieraan is dat wanneer je een bal onder water houd, deze ergens ineens weer opduikt en dan vaak intenser dan eerst. Wanneer je iets onderdrukt, houd je dit vast in je systeem.

Een gebeurtenis en de bijbehorende emoties kunnen heel groot voelen, zo groot dat het je lijkt te overspoelen. Voel in het moment wat er is; adem drie keer diep in en uit en voel waar de emotie zich in je lijf bevind. Misschien voel je het in je buik, rug of borst. Leg vervolgens je hand daar neer waar je de emotie voelt en adem daar rustig naar toe, probeer hierbij niets te vinden van de emotie. Laat de emotie er helemaal zijn en wees zacht en liefdevol voor jezelf. Hiermee bedoel ik dat het belangrijk is dat je begrip toont voor jezelf en dat je dat wat je ervaart niet bekritiseerd door bijv. te denken “ik stel me aan”. Liever dat je bewust jezelf gerust stelt, zeg in jezelf of hardop “het is goed, ik ben er voor je”.  Zelf ervaar ik de emotie dan als een golf; het mag er helemaal zijn en doordat deze ruimte krijgt ebt het ook weer weg. Je laat in dat moment los wat losgelaten kan worden, zelf ervaar ik nadien een heerlijk leeg en opgelucht gevoel.

Het kan gebeuren dat jouw reactie en emoties op een situatie veel groter voelen dan eigenlijk van toepassing is. Veelal is het dan zo dat er een oude pijn van vroeger aangeraakt wordt, veel van onze trauma’s vinden hun oorsprong in onze jeugd en doordat een emotie als kind snel teveel is zetten we deze vast. Wat heel helend kan zijn wanneer je dit gewaar wordt is om bewust met je aandacht naar het kind in jou te gaan, het kind van toen. Ga in gedachten naar dat kind toe en verwelkom haar met open armen, voel waar ze behoefte aan heeft en probeer dit te laten stromen. De behoefte kan hulp zijn of gezien worden of voelen dat het geliefd is, zeg dan in jezelf tegen het kind dat je er bent voor hem/haar en dat je haar liefhebt. Toen je kind was  kon je je behoeftes onvoldoende uiten, nu dit wel kan en jij jezelf kan geven wat je toen nodig had worden jouw volwassen zelf en je innerlijk kind meer één en heel.